шаққа — 1 (Қ орда: Арал, Жал., Сыр., Қарм.; Қост.: Жанг., Аман.; Ақт.: Қараб., Ойыл) әрең, зорға, әзер. Үлкен қауын екен, үйге ш а қ қ а жеткіздім Қ орда., Арал). Қолымыздағы құралымыз былтыр ш а қ қ а жарап шығып еді, биыл олай емес (Қост., Аман.).… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жырым — зат. Айылдың (тартпаның) екінші басындағы арнайы тесілген тесіктері бар, 20 30 елі қайыс. Жырымның тесігіне айылбастың тілшігі кіріп тұрады. Айылдың доғадан өткізілетін және доға тілі түсіп бекітілетін тесіктері бар бөлігі ж ы р ы м деп аталады… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кілшейт — … Кілең бұздай к і л ш е й т і п, Көбелер киген өкінбес. Жұпарын қардай боратып, Арулар құшқан өкінбес (Доспанбет жырау: Нар заман., 21) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
хауас — зат. жерг. Иісі аңқыған, таза. Мен анау жамаулы төсекке таңылып, жырым айнаның сәулесін бағып жатқанда, сен қай қиырда, қай мекеннің х а у а с жұпарын татып жүрсің, Элиза? (С.Ордашева, Кек жуған, 39) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі